خانم فرانسیس لنوکس هنرپیشة کم آوازه و روزنامه نگار آزاد ولی ثابت قدم و قابل اعتماد بود، و همه او را به چشم پیرزنی می نگریستند. او پیشنهادی برای نمایش تئاتری دریافت کرده و خوشحال بود و از این که می دید هم بازی پرآوازة او تانی به او پنهانی ابراز علاقه نشان می دهد، خوشحال تر بود. تلگرافی نیز از شوهر سابقش دریافت کرده بود، مبنی بر این که قرارداد فیلم برداری که فرانسیس مسئول آن بود، به امضا رسیده و اجرت آن روز یک شنبه برای او فرستاده می شد. او هم چنین در نامه ای متوجه شده بود که مبلغ کلانی، به عنوان ارث از عمه اگانی به او رسیده که می توانست پشتوانة قابل اتکایی برای زندگی روزمره اش به عنوان یک روزنامه نگار آزاد باشد. او انواع رویاها را می دید و نمی توانست مانع تخیلات شیرین خود ـ که تصور می کرد هنوز هم شاد است ـ بشود.