داستان، سرگذشت "عطرین"، "صفیه" و "کوکب" است. داستان زندگی سه نسل متفاوت: دختر، مادر و مادربزرگ. "کوکب" در روستایی از توابع خراسان در کنار مردش، کربلایی قنبر با دخترهایش و "بی بی سید" گذران زندگی می کند. ششمین دختر کوکب، طعمه ی خروس لاری می شود و چشم کوکب با مشاهده ی این صحنه ی دلخراش، به روی زندگی همیشه بسته می شود. "صفیه" ـ دختر نسل دوم، بعد از مرگ مادر، پرستاری خواهران کوچکش را به دوش می کشد، اما صفیه باید شوهر کند. او با نادر ـ پسر لاقید کدخدای ده ـ چون پدرش این گونه می خواهد، ازدواج کند و پس از ازدواج به دور از خواهران قد و نیم قدش راهی تهران می شود. راهی شهری بی در و پیکر فقط به پشتوانه ی شوهرش که فردی است سرکش و رفیق باز. حاصل این ازدواج، دختری است با نام "عطرین" که مسیر زندگی اش با آمدن "امیر" تغییر می کند.