قطار به پیچ می رسد. سیا از پیچ بیرون می پرد. نگاه ها خیره او می شود. روی یکی از صندلی های خالی می پرد، کنار دخترکی شش هفت ساله. نفسی تازه می کند، می گوید: «دیدی چی شد؟... منو جا گذاشته بودن.»
«کی؟»
«خیلیا. تو می ترسی؟»
«از چی؟»
«من.»