خانواده ی شهیدان و ایثارگران از نظر تاثیر و ارزش رفتار و حرکت، فقط با خود شهدا قابل مقایسه هستند؛ با هیچ قشر دیگریدر انقلاب، این مجموعه قابل قیاس نیستند.ارزش آن مادران و پدران، آن همسران و فرزندان و بازماندگان گه حرمت خون شهیدشان را حفظ کردند و خودشان با صبرشان، با گذشتشان مظهر دیگری شدند از فداکاری در پیشبرد اهداف انقلاب، این است که یکی از موثرترین و نقش آفرین ترین عناصر کشورند. نمی خواهیم تعارف کنیم. می خواهیم حقیقت مطلب آن چنان که هست، روشن شود.یک ملت با آرمان های بلند و اهداف مقدس و والا در مقابل جبهه ی وسیع دشمنی های کینه توزانه، برای رسیدن به این هدف ها و آرمان چه کار باید بکند؟ جز همت، جز عزم راسخ، جز ورود در میدان های خطر، جز خطر پذیری و آمادگی برای رویارویی با حوادث، کار دیگری می تواند بکند؟ و ملت ما این کار را کرد. ملت ما به دنبال آرمان ها و هدف های والای انقلاب اسلامی در مواجهه ی با دنیای نکبت بار کفر و استکبار و کین توزی هایط قدرت های سلطه طلب شرق و غرب حرکت کرد و عزم راسخ نشان داد.با چنین عزمی، با چنین اقتدار معنوی و روحی ای رفتند و در میدان ها ایستادند. مقاومت آن ها توانست زانوی جبهه ی متحد کفر و استکبار را خم کند. او را از پا در آورد و از میدان خارج کند این کار را ج.ان های ما کردند...این اقتدار معنوی را همین جوان ها برای ما به وجود آوردند و این شد یک ذخیره برای این ملت. خون شهیدان ما هدر نرفت؛ خدا را سپاس می گوئیم.شهدای ما، هر قطره خونشان توانست اکسیری بشود برای تبدیل عنصرهای پست و نخاله ی وجود ما به عنصرهای والا و باشرف.شهدا خودشان متحول شدند و در ارواح جوانان ما و مردم ما تحول آفریدند.