فرانسوا ویرگان، نویسنده و فیلمساز بلژیکی- فرانسوی است که در 68 سالگی، در ماه مارس سال 2009، جانشین آلن رب گریه ی فقید و صاحب سی و دومین کرسی دائم در آکادمی فرانسه شده؛ او در سال 2005 به خاطر نوشتن هشتمین رمانش سه روز در خانه ی مادرم جایزه ی معتبر گنکور را به خود اختصاص داد، رمانی که در آن مکثی طنزآمیز بر زندگی خویش داشته است.
ویرگان در سه روز در خانه ی مادرم از تمام آثار گیشینش سبقت گرفته است: یک کمدی و یک تراژدی حقیقی.
لوموند
سن پل درباره ی ازدواج و مسائل جانبی آن، دلسرد کننده ترین توصیه های ممکن را نوشته. او بیوه زن را آزاد گذاشته تا با هرکسی که می خواهد ازدواج کند، البته به شرطی که از اشراف باشد؛ نیز با اشتیاق افزوده در صورتی که زن بیوه ازدواج نکند، بسیار خوشبخت تر خواهد بود. سن پل چنین فردی بود و درباره ی همه چیز ایده هایی داشت. بلندی موها یا شیوه ی خوردن گوشت... پس از چند سال بیوه گی به روش سن پل، مادرم به مردی دل بست که کمی از او جوانتر بود...