دوران بیست و پنج ساله بین کودتای 28 مرداد سال 1332 تا پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 از نظر کمیت شاعران و مجموعه های اشعار و نیز چگونگی شیوع شیوه های و شگردهای مختلف شعری از پربارترین دوره هایی است که در طول تاریخ گذشته شعر فارسی بی سابقه بوده است کتاب حاضر نگاهی تحلیلی دارد بر ربع قرن فعالیت شعری ایران در بستر حوادث و رخدادهای سیاسی و تاریخی این سرزمین 
در این پژوهش مولف ابتدا به دسته بندی شاخه ها و نحله های مختلف شعر فارسی از کودتای 1332 تا انقلاب 1357 می پردازد و عمده ترین دسته بندیهای موجود را تحت جریانهای ششگانه شعری معاصر به شرح زیر میشناساند:
1جریان شعر سنت گرای معاصر
2جریان شعر رمانتیک عاشقانه و فرد گرا
3جریان شعر رمانتیک جامعه گرا و انقلابی 
4جریان شعر سمبولیسم اجتماعی
5جریان شعر موج نو و شعر حجم گرا
6جریان شعر مقاومت 
سپس ضمن تحلیل ویژگی های محتوایی فکری زبانی ادبی هریک از جریانهای مذکور به معرفی مطرح ترین شاعران این جریان ها و آرا و دیدگاه های آنان میپردازد