کتاب حاضر که در دو بخش تدوین شده، تلاشی است در راستای بررسی وقایع پنهان و مؤثر در به وجود آمدن واقعة عاشورا و تأکید بر وحدت علوی در جهت ایجاد اتّحاد و همبستگی میان مسلمانان. نگارنده در این اثر می کوشد، ضمن ارائة دلایلی متقن و مستدل در اثبات این موضوع که قیام «حضرت اباعبدالله(ع)» برای احیای امامت و حفظ جایگاه آن که در «سقیفة بنی ساعده» تصاحب گردیده، شکل گرفته به برخی سؤال ها و شبهات مطرح شده در زمینة واقعة عاشورا پاسخ داده و «تئوری وحدت علوی» را برای ایجاد وحدت میان مسلمانان تشریح نماید. وی در همین راستا و در بخش نخست کتاب دربارة مباحثی همچون امر به معروف و نهی از منکر؛ مذهب قاتلان «امام حسین(ع)»؛ «مفهوم جملة «لایوم کیومک یا اباعبدالله»؛ «رمز لقب «اباعبدالله»؛ نقش اهل بیت امام(ع) در قیام عاشورا؛ اثر قیام عاشورا بر جهان بشریت و پیام عاشورا به هوشمندان جهان بحث کرده است. در بخش دوم و در جهت ارائة تئوری وحدت علوی، در باب حفظ وحدت در پرتو حفظ اسلام، شناخت عامل وحدت و تفرقه، امامت محور و وحدت و دیدگاه اهل خرد دربارة امامت دلایلی را مطرح نموده است.