شاهنامه خوانی 🌬

در دل شب، وقتی که جهان آرام گرفته و سکوت، خانه را در بر می‌گیرد، صدای شاهنامه‌خوانی، چون بانگی از اعماق تاریخ، برمی‌خیزد. صدایی که نه‌فقط واژه‌ها را می‌خواند، بلکه جان حماسه‌ها را بیدار می‌کند؛ صدایی که رستم را از دل افسانه‌ها بیرون می‌کشد، سیاوش را دوباره در میان آتش می‌گذارد، و زال را زیر پرهای سیمرغ آرام می‌سازد. شاهنامه‌خوانی فقط خواندن یک کتاب نیست... سفر به درون جان ایران‌زمین است؛ جایی که افتخار، عشق، عدالت، خِرَد و اندوه، هم‌زمان در دل واژگان فردوسی طنین می‌اندازند. کسی که شاهنامه می‌خواند، انگار با ریشه‌های خود حرف می‌زند؛ انگار در میانه‌ی میدان نبرد، کنار رستم ایستاده، و در چشمان سهراب اشک می‌بیند، پیش از آن‌که شمشیر فرود آید. این حماسه، قلب تپنده‌ی فرهنگ ماست؛ خواندنش، احیای شکوهی‌ست که قرن‌هاست در دل واژه‌ها خفته، و اکنون، با صدای تو، دوباره جان می‌گیرد... > توانا بود هر که دانا بود / ز دانش دل پیر برنا بود (دیری نمی‌گذرد که خواهی فهمید: شاهنامه فقط داستان نیست، بلکه نوری‌ست که به جانت می‌تابد 🌺)