تبیین های فلسفی تاکنون و به طور عمده حاوی توصیه هایی درباره ساختار وجودی انسان یا به تعبیر فلسفی ماهیت انسان بوده اند و از این حیث توانسته اند ابعاد وجود انسان و عناصر تشکیل دهنده اصلی آن را آشکار سازند، با این همه به نظر می رسد این نوع تبیین ها رویکردی ایستا دارند و برشی از انسان را به نمایش می گذارند. بسیاری از این تبیین ها تنها به ویژگی های یک انسان تحقق یافته یا یک انسان مطلوب می پردازند، اما به مسیر حرکت و الگوی تغییر و تحولات وجودی و عوامل مداخله گر در رشد انسان کمتر توجه می کنند. همچنین تاکنون تعالیم اسلامی از این منظر، یعنی از منظر انسان در حال تغییر کمتر مورد بررسی های دقیق قرار گرفته است. این کتاب، تلاشی است برای پاسخ به این پرسش که الگوی رشد انسان چیست؟