نویسنده در این کتاب با استناد به پاره ای اسناد و مدارک، همچنین تجارب شخصی ـ در مقام یکی از بنیانگذاران((سازمان دانشجویان دانشگاه تهران)) ـ تصویری از  پیشینه مبارزات دانشجویی در فاصله سال های 1320تا 1332ش به دست می دهد .کتاب  در چهار بخش فراهم آمده است .بخش نخست نگاهی است به پیشینه تاریخی مبارزات  دانشجویی در ایران، از مدرسه سیاسی و مدرسه فلاحت و جنبش مشروطه تا تاسیس  دانشگاه تهران و اعتراضات دانشجویی دوران رضاشاه و گروه 53نفر .نویسنده  در بخش دوم که دوران پس از سقوط دیکتاتوری رضاشاه را شامل می شود چگونگی  سازمان دهی مبارزات دانشجویی و تشکل های مختلف دانشجویی و برخی اقدامات آنها  را بررسی می کند .از جمله مطالب این بخش عبارت اند از :تشکیل اتحادیه دانشجویان  دانشکده فنی، اتحادیه دانشجویی دانشکده علوم و ادبیات، اتحادیه دانشجویان  دانشکده کشاورزی، اعتصاب عمومی دانشجویان در سال 1325، سازمان دانشجویان  کوی دانشگاه، سازمان دانشجویان دانشگاه تهران، و تظاهرات 8آبان .1330در  بخش سوم، گوشه هایی از مبارزات و جریانات دانشجویی در سال های پس از کودتای   1332اشاره شده است از آن جمله :تحصن شبانه دانشجویان در دانشگاه تهران : هفتم بهمن 1339، جنبش های چریکی دانشجویان، و جنبش دانشجویان ایران در خارج  از کشور .بخش چهارم شامل نتیجه گیری و هفت پیوست است از جمله :اساسنامه سازمان  دانشجویان، دو سخنرانی و فهرست اسامی دانشجویان اخراجی یا زندانی .در صفحات  پایانی تعدادی عکس و فهرست اعلام ضمیمه شده است .گفتنی است سازمان دانشجویان  دانشگاه تهران در سال 1327ه .ش شکل گرفت و تا پایان کودتای 28مرداد 1332ش  بسیاری از تحولات دانشجویی تهران، متاثر از آن بود .