ترانه های لری میرنوروز را می توان به دو بخش عاشقانه و هزلیات تقسیم کرد. این ترانه ها از نظر لفظ و معنا در کمال سادگی بیان گردیده و سرشار از واژگان روستایی و عشایری است. ترانه های لری میرنوروز نه فقط در محاورات و گفت وگوهای عادی مردم، بلکه در موسیقی بومی و آهنگ های سوگ و شادی نیز سبب انبساط خاطر مردم می شود. نگارنده در این مجموعه، به تدوین ترانه های لری میرنوروز و شرح و تفسیر آنها پرداخته و از لرستانی یا بختیاری بودن میرنوروز سخن به میان آورده است؛ ضمن آن که در پایان کتاب، ترانه های لری را به شیوة تحت الفظی به فارسی برگردانده تا کسانی که به زبان لری آشنایی ندارند، بتوانند به آسانی، مفهوم این ابیات را دریافت کنند.