در مجموعة حاضر، شرح مختصری بر دو منظومة «غریبه» و «غزل عشق»، به همراه متن اصلی منظومه ها، ارائه شده است. منظومة «غریبه» را می توان رمانی عرفانی دانست که در قالبی نو «سمبلیک»، سروده شده است. این منظومه با یک عشق ظاهراً مجازی آغاز می شود، معشوقی که فقط صدایش شنیده می شود. این صدا کم کم مخاطب را به عشق حقیقی می رساند. اما منظومة «غزل عشق» عصیان نو گونه ای بر علیه وضع موجود که در بیانی سمبولیک سروده شده است. لازم به ذکر است در لابه لای این منظومه، گاهی از صنعت خیال نیز استفاده شده است.