نزدیک دروازة بیرون شهر، جوانی به همراه پیرمرد و مردی که در حال کتاب خواندن است، با مرد عطاری منتظر ماشین هستند. آنها هرکدام به دلایلی می خواهند به اهواز بروند و برای این که کرایة کم تری بدهند، به گاراژ نرفته اند و در جاده منتظرند که ماشینی از راه برسد و نصف کرایه را بدهند. دکتر شمسایی به همراه دوستش با یک ماشین آمریکایی از راه می رسند و آنها را سوار می کنند. در این راه مسافران نه تنها کرایة دوبرابر می دهند، بلکه مسافرتی را تجربه می کنند که تلخ و غیرانسانی است. گفت گوهای مسافران و رانندة آنها که فاقد شرافت انسانی است، در این نمایش نامه به تصویر کشیده شده است.