در این دفتر، اشعاری به سیاق نو با عناوینی از این قبیل فراهم آمده است: "پندار جوانه"، "اعتراف"، "عروج"، "حضور"، "امید تلخ"، "ستیغ" و "بهانه". در یکی از قطعات می خوانیم: می نشینی/ به کهکشان راه شیری چشم می دوزی/ بیهوده است:/ حتی راه های خونین/ به هیچ کجا منتهی نمی شوند./ درمی مانی/ با پنجه هایت/ خاک را می شکافی:/ جوانه ای به سوی آسمان قد می کشد/ و تو/ ـ درجا ـ چون کنده ی درختی مرده/ خشکت می زند/.