این سه گانه ی تلخ 
به مادرم!
ک هنوز سال ها،در تمام ترانه ترانه های انسانی،پی رد لالای اویم.
و به همسرم!
که هنوز سال ها با مهربانی اش «عشق»را به من می آموزد.
و به زنان سرزمینم!
که هنوز،سال ها،کنار سوخته ی دل شانریالصبورانه می سوزند تا «عشق»را بسازند.