مهتاب پاورچین پاورچین قدم برداشت تا کم کم آفتاب مهر از راه برسد. آفتاب مهر انگار نگاه گرمش را به چهره امام گره زده بود.صدای طبل و دُهُل مرو را غرق شادی و سرور کرده بود، ولی انگار اندوهی روی صورت امام حک شده بود. حتی لحظه ای لبخند نزدند. آفتاب دلش می خواست برود پایین کنار اما بنشیند و داستان اما را ببوسد.