کلا کتاب های سفر نامه رو دوست دارم و اینکه بدون سفر فیزیکی اطلاعات بیشتری راجع به شهر ها و آدم های دنیا به دست بیارم رو یه میانبر خوب می دونم.
از بین سفر نامه ها هم تقریبا تمامی سفرنامه هایی که از سفر مقام معظم رهبری به استان ها نوشته شده رو خوندم، چون حاشیه های این نوع سفر ها رو مهم و جذاب می دونم.
خلاصه که از این دو جهت به عنوان کتاب تابستانه انتخابش کردم، اوایلش کند جلو می رفت، اواخر بهتر شد. تحلیل های نویسنده رو وسط اتفاقات دوست داشتم ولی گاها با طرح سوال های بی جواب تموم میشد.
دوست داشتم بیشتر و عمیق تر بین مردم بودن نویسنده روایت میشد، مثل متون انتهای کتاب که نقل از سایر راوی های سفر بود.