نویسنده در این کتاب از منظر دانش آینده پژوهی به عنوان یک علم بین رشته ای جدید، و با الهام از تأثیر فلسفة اجتماعی، سیاسی و فرهنگی معاصر بر آموزش و پرورش جهان و با توجه به وضعیت نظام آموزش و پرورش ایران و سند چشم انداز بیست سالة کشور که مبنای اصلی پیشنهادی آموزش و پرورش مبتنی بر مدرسه است، تلاش دارد تا دورنمایی از آموزش و پرورش ایران در آینده را متناسب با نیاز جامعه، ترسیم نماید. در این مسیر در فصل های این کتاب مباحث: مفهوم آینده شناسی؛ تاریخچه و روش های آن؛ ضرورت آموزش و پرورش؛ دیدگاه صاحب نظران دربارة مدارس، آینده و ساختار و تشکیلات و رهبری آموزشی در مدارس آینده؛ ویژگی های معلم آینده؛ آسیب شناسی آموزش و پرورش ایران و نگاهی آینده شناسانه به ارکان آموزش و پرورش ایران، مطرح و مورد مطالعه قرار گرفته است.