اثری که به نام (بررسی ویژگی های سبکی تفسیر سورآبادی) با توجه به دستور تاریخی عرضه می شود، شامل موارد زیر است:مقدمه ای درباره اثر و مولف آن، تعریف سبک، انواع آن و سبک شناسی و تعریفف آن مورد توجه بوده است. پس از آن بخش اصلی رساله عبارت است از:فعل، اسم، ضمیر، قید، صفت، حرف. همچنین در سطح واجی نمونه های ابدال، قلب و افزایش آورده شده است.در بخش (الف بیان حالت عاطفی) به نمونه های این پسوند در معانی مختلف پرداخته شد.در فصل آرایش های کلامی نمونه های بیان و بدیع لفظی و معنوی آورده شد.مقایسه سوره ی لقمان از ترجمه تفسیر طبری با تفسیر سورآبادی، و سوره ی مریم از تفسیر تاج التراجم با تفسیر سورآبادی در سطح معادل های واژگانی است.