الکس (ر.ت) یه چیزی که هیچوقت نتونستم تحمل کنم،دیدن یه پیر مست چرک وکثیف بوده که با صدای گندش،ترانه های اجدادشو زوزه می کشه و مدام وسطش آروغ میزنه،انگار که یه ارکستر کهنه ی گند،توی روده های فاسد و بوگنوش راه انداخته باشه.من هیچ وقت نتونستم کسایی مثل اینو،حالا هر سن وسالی که داشته باشن تحمل کنم،به خصوص که مثل این یکی،واقعل پیر باشن.پسرها می ایستند و برای او کف می زنند.
ولگرد می تونید...می تونید یه خورده پول بهم صدقه بدین برادرها؟
الکس،چوب دستی اش را در شکم ولگرد فرو می کند.پسرها می خندند.
ولگرد  اوه...آه...ادامه بدین،ترتیبمو بدین ترسوهای حروم زاده.من نمی خوام دیگه زنده باشم،نه توی همچین دنیای بوگندویی مثل این.