کتاب حاضر به نقد سه گفتار از دکتر سروش در ساحت دین شناسی اختصاص دارد. عناوین گفتارها بدین قرار است" :ذاتی و عرضی در دین"، "استغناء بشر مدرن  از دین "و "گستره معنای معروف و منکر ."لفظ دین گرچه به خودی خود ادیان  گوناگون را شامل می شود اما در این نوشتار تکیه سروش و نگارنده بر دین  اسلام است .گفتنی است دکتر سروش در گفتار نخست، از چیستی دین سخن می گوید  و بر این اساس، ذات و گوهر اسلام را از عرضییات آن جدا می کند .در گفتار  دوم از استغنای انسان مدرن نسبت به گوهر دین سخن به میان می آورد .و در  آخرین گفتار، که از محصولات و ثمرات مبانی اتخاذ شده در دو گفتار نخست است،  به داوری در حوزه شناخت "معروف "و "منکر "می نشیند .