کتاب کوتاه و نسبتا خوبی بود. کتاب در واقع مصاحبه طارق علی با ادوارد سعید بود که علی رغم کوتاهی ولی سعی شده بود از موضوعات مختلفی صحبت بشه و اینطور نیست که فقط از مساله مقاومت و فلسطین سوال پرسیده بشه. مثلا ابتدای گفت‌و‌گو در مورد علایق ادوارد سعید در حوزه موسیقی و ادبیات و دوران کودکیش بحث میشه. ادواردی که سفر به کشورهای دیگه برای زندگی رو از ابتدا در زندگی خودش داشته و واسه همین هم هست که در بحث‌های انتهایی خودش رو تبعیدی می‌دونه. به طور کلی در مورد موضوعاتی مثل ادبیات، موسیقی، مساله فلسطین، نقش روشنفکر  ، آمریکا و شرق شناسی تو این مصاحبه صحبت به عمل میاد که میتونه یه شمای کلی از تفکرات سعید به مخاطب بده. همونطور که در ابتدا اشاره کردم در عین اختصار در مورد موضوعات متنوعی حرف زده میشه، همین نکته علاوه بر مثبت بودن، عامل منفی هم بود و اختصار بیش از حد در موضوعات گوناگون گاهی مصاحبه رو ابتر نشون میداد. 

نظرات سعید در مورد عرفات خیلی جالب بود. ابتدا با کلی تحسین همراه بود اما مخالفت سعید با عرفات از پیمان اسلو شکل میگیره و سعید معتقد بوده این پیمان خطای بزرگی بوده. البته که او معتقد بوده نباید با دید یک توافق کوتاه مدت وارد میشدند و یک طرح بلندمدت برای این مساله میداشتند ولی آیا داشتن طرح بلند مدت هم تضمینی برای ایجاد صلح پایدار در منطقه فلسطین بوده؟! اساسا فلسطین و گروه هایی که بر آن حکومت کرده‌اند، آیا قدرت تاثیرگذاری در این حد رو میتونن داشته باشند؟ تاریخ به ما پاسخ داده که خیر و اسرائیل همیشه با زور حرفشو به کرسی نشونده. پس انتقادهای سعید به عرفات و سازمان آزادی بخش در این موضوع، برای من کمی آرمانی و به دور از واقعیت بود... امیدوارم یه روزی همت کنم و کتاب معروفش، شرق شناسی رو بخونم..