بیان برخی از ابداعات علمی صورت گرفته در عرصه علم اصول فقه توسط برخی از فقهای متأخر شیعه امامیه است. در ابتدای این اثر به بیان اهمیت و جایگاه علم اصول فقه به عنوان ابزار مهم اجتهاد فقهی و استنباط حکم شرعی پرداخته شده و پس از آن برخی از نوآوری های فقهی و اصولی صورت گرفته توسط فقهای امامیه در موضوعات مختلف معرفی شده است. نویسنده در همین راستا به تبیین دیدگاه های ابداعی محمدحسین نائینی، امام خمینی، مصفی خمینی، محقق اردبیلی و سید محمدباقر صدر در زمینه مسائلی مانند: متمم جعل، مسأله ترتب، قضیه حقیقیه، خطاب های قانونی شرع، امر به شی مقتضی نهی از ضد، مسأله إجراء، شهرت فتوایی و روایی، ولایت فقیه، نقش زمان و مکان در اجتهاد، مکتب اقتصادی فقه شیعه و روشمندی آن، منطقة الفراغ در فقه شیعه، دامنه ولایت ولی امر، داخل کردن سیاست در فقه شیعه و مباحث مربوط به محیط زیست و برخی دیگر از مسائل مستحدثه پرداخته و نوآوری های آنان را در این موضوعات بررسی کرده است.