شعر فارسى پس از نیمایوشیج تحولى بزرگ به خود دید، چشم اندازى فراخ تر پیدا کرد و تجربه ى شعرى ایرانیان را دگرگون کرد. روشن تر از خاموشى روایتى است از این تجربه و دنیای شعرى تازه. مرتضى کاخى در این کتاب کوشیده تا مهم ترین شعرهایى را که در این دنیاى شعرى تازه آفریده شدند گرد آورد، دنیایى که پس از جدایی از سنتِ شعر کلاسیک فارسى شکل گرفت و رفته رفته خود به شاخه ها و انواع گوناگونى تقسیم شد. در واقع، این کتاب گزینه ى اشعار نوپردازان از دوران به عرصه رسیدن نیما تا سقوط سلطنت را در بر مى گیرد. گردآورنده در ابتداى هر بخش که به یک شاعر اختصاص یافته، منتخبى از سخنان و نظریات آنان را درباره ى شعر نقل کرده است. در آغاز کتاب نیز، در قالب مقدمه اى نسبتاً بلند، برداشت هاى خود را درباب شعر و شاعران امروز آورده است.