"نامو" یتیمی محروم از محبت، تصمیم می گیرد که به جای مواجهه با ازدواجی تحمیلی، از روستایش فرار کند. او به تنهایی و برای اولین بار در عمرش درون قایق روی رودخانه به طرف زیمباوه پارو می زند. در این سفر طولانی و ترسناک، خطر هر لحظه از سوی حیوانات و ارواح مرده او را تهدید می کند. در این رمان، مراتب گذر نامو از دوران کودکی در یک روستای سنتی آفریقایی تا تبدیل شدن وی به زن جوان مستقلی در دنیای کنونی به تصویر کشیده می شود.