معرفت شناسی آمایش سرزمین، مفهومی نوین در ادبیات برنامه ریزی فضایی جهان است، این مفهوم بازگوکننده آن است که طرح های آمایشی در خلأ اندیشه و مکتب نظری خاصی شکل نمی گیرند. در این کتاب، ابتدا مفاهیم اصلی و پایه ای معرفت شناسی در طرح های آمایش سرزمین  توصیف می شود. سپس ماهیت علم برنامه ریزی فضایی و دستگاه های معرفت شناسی و تحولات معرفت شناسی در طرح های آمایش سرزمین ایران و جهان تبیین می شود. در ادامه به تحلیل معرفت شناسی از طرح های آمایش در سه مرحله تهیه طرح، دلالت های نظری، دلالت های روش شناسی و عملی پرداخته می شود.