نسبت کریشنا و ویشنو، و پیوستن عالم مجردات به عالم ماده که حاصل درک و دریافت سنتی اقوام هندی و ایرانی از هستی‌شناسی بود، و اندیشه‌ی ظهور خداوند در ذرات وجود جهان ماده و تقدیس کمال یافتگی انسان در مراحل سلوک و ظهور مشایخ و اولیا و پیران و تاسیس خانقاه‌ها و ثبت و ضبط گفتارهای مشایخ صوفیه و سیره و احوال آنان برای آموزش طالبان و مریدان، دورانی تازه را در سیر تفکر انسان ایرانی رقم زد. که از زمره فراورده‌های کمال یافته‌ی این تفکر، سنایی، عطار و مولانا و بسیاری دیگر در عرصه‌ی شعر فارسی بود.