نویسنده در این کتاب خاطرنشان می کند که"ما در استفاده از اینترنت باید به خاطر داشته باشیم که فرهنگ ما پیش از این دو بار به خاطر وسوسه افلاطونی ـ مسیحی برای تلاش در جهت خلاص شدن از بدن های آسیب پذیر سقوط کرده و به نیهیلیسم رسیده است. در این بار فعلی در مقابل این وسوسه مقاومت کنیم و بدن هایمان را تصدیق کنیم، نه علی رغم فانی بودن و آسیب پذیری آن ها، بلکه به این علت که بدن هایمان، همان طور که نیچه معتقد بود، ما در واقع هیچ چیز نیستیم". نویسنده در فصل نخست کتاب این نکته را مطرح می سازد که شکل واقعی و حرکت بدن های نقش تعیین کننده در معنی دار شدن جهان برای ما دارد، چنان که از فقدان تجسد به فقدان توانایی تشخیص مناسبت ها و ربط ها می انجامد. وی در فصل دوم نیز، ضمن تاکید بر اهمیت واجد مقصود بودن تدریس و یادگیری، نیز شاگردی کردن و نیاز تقلید، خاطرنشان می کند که انسان ها بدون درگیری و حضور، قادر به کسب مهارت ها نیستند. نویسنده در فصل دوم نیز یادآور می شود که "فقدان پیوستگی و هماهنگی پس زمینه ای که خصوصیت حضور از راه دور است به فقدان درک واقعیت افراد و اشیا می انجامد. وی در فصل چهارم نیز این نکته را مطرح می سازد: "معنا در زندگی های ما نیاز به تعهد صادقانه دارد و تعهد واقعی نیز به خطر پذیری واقعی نیازمند است. گمنامی و امنیت [بی دغدغه] تعهدهای مجازی بر روی شبکه، به زندگی بدون معنا منتهی می شود".