ای کاش نمی دیدمت؟
ای کاش نمی خواستمت؟
ای باران ببار و تن خسته مرا آرامش ببخش!
از من مترس! از من دور مشو!
چرا که ترس از دوریت مرا به خاک کشید
منی که بر افلاک می تازیدم و ستاره ای بودم...
اما چه شد که قلب به خاکی دادم...
ولی هرچه بود پذیرفتم
پس تو نیز مرا بپذیر
قلب ستاره ای را از افلاک بپذیر!