داستان بیژن و منیژه، نخستین یا جزء نخستین طبع‌آزمایی‌های فردوسی برای ورود به روند طولانی و پرمرارت رنج سی‌ساله‌ی سرایش شاهنامه بوده است. مصحح این متن را بر مبنای ده نسخه از اقدم و اصح دست‌نویس‌های شاهنامه، به ‌اضافه‌ی پنج نسخه‌ی دیگر که به لحاظ تاریخ کتابت به سده‌های بعدتر تعلق دارند، تصحیح کرده است. شیوه‌ی تصحیح به لحاظ رعایت اصول کلی کار بر مبنای سنت علمی و انتقادی تحقیق و تصحیح متون بوده و کم‌ترین تغییر و جابه‌جایی متن در پانوشت همان صفحه، ذیل شماره بیت مربوطه، نخست ضبط اساس داده شده، سپس نام دست‌نویس یا دست‌نویس‌هایی که مضبوط آن‌ها در متن اختیار گردیده همراه با استدلال مصحح آمده است، لکن تفصیل بقیه‌ی‌ موارد اختلاف نسخه‌ها در پایان کتاب آورده شده. مصحح در مقدمه‌ی کتاب پس از بیان ساختار، زبان و مضمون داستان، درباره‌ی چگونگی شیوه‌ی کار تصحیح، نسخه‌های مورد استفاده، و شیوه‌ی استدلال کار تصحیح توضیح کافی داده است.   


کتاب ماه ادبیات، سال یکم، شماره‌ی یکم.