کتاب حاضر، داستانی است که با زبانی ساده و بیان جزئیات لازم نگاشته شده است. نویسنده این داستان با پرداخت مناسب شخصیت ها و توصیف عمیق ترین احساسات و افکار آن ها و همچنین با بیان دقیق جزئیات صحنه ها نگاشته تا خواننده را از ابتدا تا انتهای کتاب با خود همراه سازد. در داستان می خوانیم: ««سعید» آن موقع رفته بود اصفهان برای کار و «سهراب» هم سرش به جاهایی گرم بود که فقط شب ها خانه پیدایش می شد. نماز و روزه اش هم سفت وسخت به جا بود و موقع حرف زدن با نامحرم به صورتشان نگاه نمی کرد».