نگاهی به سیر تکامل انسان شناسی و به طور اخص مردم نگاری نشان می دهد روش تحقیق در این رشته همواره از آغاز تاکنون دستخوش تحول بوده است. اما تازه ترین تحول در این روش مربوط به روش مردم نگاری همکارانه است.
روشی که در انسان شناسی متاخر باب شده و بهترین شرح از آن توسط لوک اریک لاسیتر صورت گرفته است. اگر مشاهده مشارکتی مالینوفسکی زمانی تحولی نسبت به روش مردم نگاری قبل از خود بود، مردم نگاری همکارانه با ویژگی مشارکت مشاهده ای، تحولی نسبت به روش پیش از خود است. به طور خلاصه برخی از مهمترین ویژگی های این روش بدین قرار است: مشارکت مشاهدهای، کمرنگ شدن مرز بین محقق و موضوع تحقیق، برداشته شدن مرز بین محل سکونت محقق (اینجا) و میدان تحقیق (آن جا، دوردست) ، تاکید بسیار بر برآیندی بودن و غیر قابل پیش بینی بودن ، تغییر مسیرهای مداوم و محتمل برنامه و پروژه در اثر روابط انسانی، توجه به مفید بودن برای جامعه، همکاری از آغاز تا پایان و نگارش و انتشار مشترک و  همکارانه، توجه به منشورهای اخلاقی، استفاده کمتر از نگارش و بهره بیش تر از گفتگو،  عمل و فعالیت و...
این کتاب به صورت آزمایشی و مرحله به مرحله همراه با مثال و تمرین سعی در آموزش عملی روش امروزین مردم نگاری دارد.
نآن