ایرانیان اولیه خانواده ای متشکل از مادها و پارس ها بودند . ایران یا پارس از بدو پیدایش کشوری چند زبانه ، چند قومی و دارای آیین های مختلفی بود . ایران امروز نه تنها زبان فارسی نو بلکه تعداد زیادی از دیگر زبان های ایرانی مانند کُردی ، بلوچی ، لری ، و مازندرانی را نیز در خود جای داده است . ترک زبانان آذربایجان در شمال غرب ایران و اعراب ساکن در امتداد ساحل خلیج فارس و خوزستان در جنوب غرب از اکثریت برخوردارند . اصطلاح پارس وقتی صحیح است که شامل تمام جماعات ایرانی شود ، به ویژه کردها و آذری ها که در واقع اخلاف مادهای باستان هستند . بنیانگذاران واقعی ایران مادها بودند و به واسطة آنها بود که شالودة امپراتوری کوروش و داریوش پی افکنده شد . ایرانیان شمالی نه تنها نقش عمده ای در به وجود آوردن شاهنشاهی هخامنشی داشتند بلکه حلقه ای حیاتی در انتقال میراث فرهنگی فلات ایران ، مدت ها پس از زوال هخامنشیان به دست اسکندر بودند . پارت ها نه تنها پارس را پس از فتوحات اسکندر احیا کردند ، بلکه زمینة به قدرت رسیدن امپراتوری ساسانی را نیز فراهم آوردند که میراث فرهنگی اش تا به امروز زنده مانده است . دکتر کاوه فرخ در کتاب « سایه های صحرا » خوانندگان را با نظرگاه ایرانی این روایت ها در مقابل دیدگاه یونانی و رومی آن که مدت های مدید بر دانش ما از جنگ های این دوره سایه افکنده است آشنا می سازد.