این نخستین شماره? ویژه? مجموعه? «صد فیلمنامه» است که امیدواریم هر ده شماره یک بار بتوانیم این تجربه را تکرار کنیم. قرار است در هر شماره? رُوند (پنجاه، شصت، ...) به فیلمسازی بزرگ بپردازیم، و چند فیلمنامه از او را در یک مجلد قرار دهیم. تارکوفسکی (شاید همچون تمام نوابغ) موجود متناقضی بود. کسی که تصاویر سینمایی را مستقل از کلامِ مکتوب می دانست، و درعین حال فیلمنامه هایی به شدت ادبی می نوشت. تجربه? خواندن یک فیلمنامه? تارکوفسکی وار چگونه تجربه ای ست؟ این شاید برای تمام عاشقانِ آن تصاویر جادویی سؤالی کلیدی بوده. و اینک این کتاب می تواند پاسخی باشد به این سؤال. این فیلمنامه ها می تواند برای فیلمنامه نویسان جوان درسی باشد یگانه، برای محدودنشدن در قالب های تنگِ کلاس های آموزشی؛ البته به شرطی که عشق به ادبیات را نیز از تارکوفسکی بیاموزند.