این کتاب مجموعة مختصری است دربرگیرندة یازده شعر در قالب سپید. محتوای اشعار مذهبی و اغلب «عاشورایی» است. در بعضی اشعار مضامین حماسه ای و گاهی عرفانی نیز وجود دارد. در بعضی موارد شعر با زبانی مصیب دیده و حال و هوای سوگواری همراه است. واژه های به کار برده در اشعار ساده و روان است و کلمات مهجور و تصویرهای ناشناخته در آنها دیده نمی شود. در پایان کتاب موخره ای با عنوان «غزل، اما سپید» آمده که نقد و بررسی سبک شعری شاعر با نگاهی به مجموعة حاضر و مجموعه های پیشین به قلم «عبدالرضا رضایی نیا» است.