داستان سفرهای گالیور زمانی نوشته شده که اروپا در کار مستعمره کردن کشورهای دیگر جهان به بهانه های واهی بوده است و درواقع برای تصویر کردن این عمل ناپسند به رشته تحریر درآورده شده است. نویسنده کتاب درحالی که کوشش برای جلوگیری از جنگ بین کشورها را مجاز می داند و تشویق می کند، به بردگی کشیده انسان های شجاع و آزاده را نمی پسندد و تقبیح می کند. در بخشی از داستان زبان گالیور می خوانیم: اسم من لموئل گالیور است، پدرم صاحب مزرعه ای در انگلستان بود. زمینش بزرگ نبود و ازآنجاکه دارای پنج پسر نیز بود پول کمی برای تحصیل ما وجود داشت. آرزوی من سفر کردن و برای ممکن ساختن این مقصود، پدرم را وادار کردم مرا به کار آموختن حرفه پزشکی بگمارد.