کتاب حاضر، داستانی تاریخی است که در درجه اول با هدف تشریح دربار مغول و درباریان در هنگام وارد شدن «نورمحل» به دربار است و سپس کلیات تاریخی را در بازه زمانی حکومت «جهانگیرخان» بر امپراطوری هند، در قالب تخیلات نویسنده به صورت یک داستان درآورده است. البته شرح احوال اشخاص مبتنی بر تخیل نویسنده است، نه ارائه مطالب کاملاً واقعی که البته این خود نشان از ذوق وی دارد. «نورمحل» نوه یکی از درباریان «شاه طهماسب صفوی» بود و پدرش به نام «اعتمادالدوله» در دربار «اکبرشاه» و «جهانگیرشاه» مناصبی مهم داشت. هنگامی که «اعتمادالدوله» از ایران به سوی هند در حرکت بود گرفتار راهزنان شد و ناچار شد در «قندهار» توقف کند. همسر او که حامله بود در شهر «قندهار» در افغانستان «نورمحل» را در ۱۵۷۷ میلادی به دنیا آورد. نوزاد دختری که مادرش در سفر تبعیدی از ایران به هند او را در کنار چاه آبی رها کرد تا شاهد دردهای خود و خانواده اش نباشد. اما سرگذشت شگفت او به گونه ای دیگر رقم خورد. «نورمحل» همسر جهانگیر شاه شد و برای خانواده اش خوشبختی فراهم کرد.