تسلیح خاک و افزایش عمل کرد سازه­ها از دیرباز در خاطر بشر بود و در بهره­گیری از هیچ علم و تجربه­ای در این راه دریغ نداشته است و همواره از کنده­های درخت، شاخ و برگ­ها، بوته­ها و سنگ­ها برای تثبیت خاک خصوصا زمین­های باتلاقی و مرطوب استفاده می­نموده است. پیدایش پتروشیمی و ورود محصولات آن از جمله ژئوسنتیک­ها به صنعت ساخت و ساز باعث بهبود در روش­های اجرا شده و خصوصیاتی چون با صرفه بودن، عمل کرد بالا، دوام زیاد، سبکی، سهولت در اجرا باعث کاربرد وسیع و روزافزون آن­ها شده است.
به طور کلی ژنوسنتیک عنوانی فراگیر، برای توصیف صفحات نازک و انعطاف­پذیری است که در داخل توده خاک و یا در ارتباط با مصالح خاکی با اهداف مختلفی همچون مسلح­سازی، جداسازی، آب­بندی، مهار فرسایش، ایفای نقش صافی (فیلتر)، زهکشی و غیره مورد استفاده قرار می­گیرند. در بسیاری از موارد، این ورقه ها ممکن است ترکیبی از وظایف مذکور را به عهده داشته باشند.