کتاب حاضر، بیان خاطراتی از «آزاده نورالدین رضایی» از دوران اسارت  است که از زبان خود وی نگاشته شده است. «نورالدین رضایی» نزدیک پنج سال در اسارت نیروهای بعثی عراق به همراه دیگر هم رزمانش بوده است. خاطرات ایشان در سه بخش «آغاز اسارت تا ورود به اردوگاه رمادیه 10»، «از ورود به دژبان مرکزی بغداد تا خروج از اردوگاه رمادیه 10»، «از ورود به اردوگاه موصل 4 تا خروج از مرز عراق» سامان دهی شده است. در خلال خاطرات، اردوگاه موصل 4، نقش روحانیت در اسارت، فضای حاکم بر اردوگاه، ابعاد وجود انسان، معرّفی دکتر فرهاد، دورنمایی از محیط استخبارات، بیمارستان صحرایی، آغاز آشنایی با پهلوان حکایتم و ... مورد بررسی و توجه قرار گرفته است.