آلبرت اوستر مایر متولد سال 1967 در مونیخ لط شاعران و و نمایشنامه نویسان مطرح امروزی در آلمان است.در متن زیبای دو آتش(به جز در توضیحات صحنه )از هیچ نشانه ی دستوری ای استفاده نشده و افزون بر این نویسنده ی نحو گزاره ها را به هم زده و و ترتیب کلمات را به عمد رعایت نکرده است.این آشفتگی به فرم یا برونه ی متن محدود نمیشود.متن افزون بر این که ساختاری شبیه مسابقات کشتی و مشت زنی دارد و از اصطلاحات این رشته در نام گذاری ها استفاده کرده از نظر بافت مضمونی نیز مغشوش به نظر میرسد و از منطق خاص خود و متونی از این دست پیروی میکند که بر آن است گرانیگاه و کانون چنین آثاری نباید یک جای واحد باشد هر گوشه ای از آن ساز خودش را میزند تا چه بسا در نهایت آشفتگی انسان معاصر و جهان دیوانه خو و آدم هایش را باز گو کند.از نظر مضمونی نیز اگرچه این اثر ماجرای فردی است بازمانده از جنگ های داخلی اسپانیا که میخواهد در هتلی در نیویورک خودش را دار بزند ولی در واگویه ها و هذیان های وی تمام تاریخ معاصر و دغدغه های امروز مرور میشوداوستر مایر در این اثر هم وام دار بکت است هم برشت و هم شاعران عینی گرا و کانکریت که به زبان اهمیت محوری میدهند از آن جا این فرم(شعروارگی)در نوشتار نمایش نیم نگاهی به نمایش های کلاسیک کهن و نو و نی میراث پوچ انگاران دارد و در عین حال منشی امروزی به خود میگیرد شاید بشود آن را نمایشی پسامدرن هم خواند...