"زندۀ اد عبدالحسین زرین کوب"، دل بستۀ همیشه مشتاق آموختن و آموزاندن بود، اما مهم ترین زمینۀ علاقۀ او به پژوهش و نوشتن مربوط می شد و با آن که از این نظر جامع ترین پژوهنده در نظام آموزش علوم انسانی ایران محسوب می شود، خود را به طور مطلق طلبه می دانست. وی با بیش از نیم قرن تلاش مداوم در امر تحقیق، تدریس و تالیف، حدود پنجاه جلد کتاب، چهارصد مقاله و سخنرانی به زبان فارسی و دیگر زبان ها، پرچمدار فرهنگ و ادب ایران است. حوزۀ وسیع مطالعات زرین کوب در تاریخ، فلسفه، ادبیات، تصوف و عرفان و تاریخ ادیان خلاصه نمی شود. آشنایی با معارف قدیم و جدید، علوم اسلامی، روش های تحقیق نوین و زبان های باستانی ایران از وی دانشمندی جامع الاطراف ساخته است. با همۀ این ها زرین کوب می گفت که کاری بزرگ تر و پرارج تر از معلمی نکرده است. جلد دوازدهم از مجموعۀ "پژوهشگران معاصر ایران" به معرفی دو تن از پژوهشگران معاصر «عبدالحسین زرین کوب» و «محمدجعفر محجوب» اختصاص یافته است.