در روانکاری نظریه ای عمومی درباره ی عملکرد روانی انسان مطرح می شود که «عقده ی ادیپ» از ارکان اساسی آن است. این عقده همچنین از شناخته شده ترین مفاهیم روانکاوانه برای عامه ی مردم، و در عین حال، یکی از ساده انگاشته شده ترین آن هاست. روانکاوی، دانش مفاهیم غیر قطعی، فتوحات مبهم زیادی به خود دیده است. برخی اصطلاحات به کار رفته در این دانش وارد زبان عامیانه شده و امروزه رنگ و بویی متفاوت به خود گرفته اند. این حل شدگی در زبان روزمره، مفاهیم مورد نظر را کمرنگ می سازد و آن ها را به شکل واحدهایی در عین حال مبهم و اغراق آمیز در می آورد که روانکاران دیگر صحتشان را تضمین نخواهند کرد.