من اون قدر دوستش دارم که تمام چیزایی که تاحالا برام لذت بخش بودن، دیگه در نظرم خسته کننده ومسخره ان؛ دیگه دلم نمی خواد ورزش کنم؛ حوصله ندارم برم لباس بخرم؛ حتی می ترسم بشینم پشت پیانو، درش رو باز کنم؛ دیگه میلی به غذا خوردن ندارم؛ ساکت می شینم و فقط نگاه می کنم. اگر قلب اون بزنه قلب من هم این جا می زنه؛ درست مثل دوتا کشتی که با کابلی محکم به همدیگه وصل شده باشن. اگه بخوای اون کابل رو پاره کنی، هیچ چاقویی برای پاره کردنش وجود نداره.