رهبر انقلاب:
روز و شبی چند در لحظه‌های پیش از خواب، در فضایی عطرآگین و مصفا و در معراج شور و حالی که سطور و کلمات نورانی این کتاب به خواننده‌ی خود عطا می‌کند، سیر کردم و خدا را سپاس گفتم. هم بر آن قطره‌ی عشقی که در جان این نویسنده افکنده و چنین زلال اندیشه و ذوقی را بر قلم او جاری ساخته است و هم بر آن دست قدرتی که نقشی چنان بدیع و یکتا بر صفحه تاریخ معاصر پدید آورده و صحنه‌هایی که افسانه‌وار از ذهن و چشم بشر این روزگار بیگانه است، در واقعیت زندگی این نسل از ملت ایران نقش زده است. له الحمد الحامدین ابد الآبدین
        

          فرهنگ زیبای دانشگاه بزرگ جنگ!
از همش جالبتر و متفاوتر نسبت به کتابهای دفاع مقدس دیگه، مقایسه‌ای هست که وسطای کتاب بین رزمنده های ما و سربازهای خارجی(آلمانی) میکنه.
طرح کلی کتاب در مورد معلمی هست که رفته لحظات جنگ را ثبت کند...
ظاهرا خودش به دنیا وابسته است ولی اونجا لحظات و سبک زندگی کسانی رو ثبت میکنه که از دنیا وارسته و جدا شدن با اینکه نیازها و وابستگی های دنیا هم احاطه شون کرده و بعضا اذیتشون میکنه
ولی باز هم این اذیت شدن ذره ای مانع از قدم گذاشتن در جهت عزم راسخشون نمیشه،
عزم راسخ جهاد کردن هم جهاد اکبر و هم جهاد اصغر و در عین حال فضای شوخی شوخ طبعی بینشون حاکم هست.
صوتیه این کتاب رو با گویندگی ایوب آقاخانی شنیدم.
در مورد گوینده این کتاب هم همون ایرادی که گوینده کتاب سرباز کوچک داشت رو داره یعنی اشتباه خوندن کلمات عربی و این یکی حتی آیه قرآن رو هم غلط غولوط میخونه!! هرچند در کل روان میخونه و نسبتا خوب صداسازی میکنه. در مورد شعارها و شعرهای انقلابی هم مثل کسی میخونه که هیچ اعتقادی ندارد به شعارهای از عمق جان برآمده‌ی شخصیتهای وارسته‌ی کتاب! و این انگار خدشه میزند به عمق و مفهوم کتاب هرچند باز هم موفق نمیشه رو خواننده معتقد اثر بی اعتقادی بذاره! همینها باعث میشه آدم برای گوینده واقعا از همه جا بیخبر دلسوزی کنه! ان شاءالله که همین خوندن کتابهای دفاع مقدس باعث بشه از قفسی که برای خودشون و خودمون ساختیم آزاد بشیم و مثل شهدا پر بکشیم به سمت آزادی حقیقی...