سید مترضی میراحمدی مشهور به «سید مرتضی اورازانی» در سال 1289 هـ . ش در روستای اورازان طالقان دیده به جهان گشود، در دامان پاک پدر و مادری اصیل و باتقوا از ایل اشراقی سادات علوی پروش یافت و الفبای معرفت و محبت به اهل بیت (ع) را آموخت. او با عنایت به ویژگی سیادت توام با عبادت مخلصانه و اطاعت عاشقانه از خاندان ولایت و امامت به معرفتی سرشار دست یافته و از این رو در زمرة صاحب نفسان مستجاب الدعوه درآمده بود که به لطف و شکرانة این صاحب نفس بودن، از وی کرامات و کشف و شهودات و خرق عادات بسیاری سرمی زد. سید مرتضی در راه رسیدن به مقام شامخ عرفان ناب شیعی، پیوسته بر مدار معارف موروثی حضرت محمد (ص) حرکت کرد. و از دو منبع قرآن صامت (کتاب الله) و قرآن ناطق (ائمه اطهار) سود می جست و هرگز قدم در مسیر سیر و سلوک های صوفیان و خانقاهیان ننهاد. نگارنده در کتاب حاضر پس از سیری در احوالات سید مرتضی اورازانی به برخی از کرامات و کشف و شهودات این سید بزرگوار اشاره کرده است.