در کتاب حاضر، مؤلف پوزیتیویسم منطقی پوپر را روشنگرانه و فلسفی، تجزیه وتحلیل می کند و نکات مهم آن را با برجستگی تمام بازمی نماید. مؤلف بیان می دارد که پوزیتیویسم که در متون علمی و فلسفی ترجمه شده به فارسی به مذهب یا مکتب تحققی، تحصلی، اثبات گرایی و مثبت گروی و نظایر آن تعبیه شده، یک اصطلاح فلسفی-علمی است که اطلاق خاص آن به فلسفه «آگوست کنت» است و توسعاً شامل هر مکتبی است که بنیاد را بر داده های تجربی بگذارد و تأملات و استدلالات ماقبل تجربی و مابعدالطبیعی را رد کند.