شمس الدین محمد شیرازی متخلص به حافظ و ملقب به لسان الغیب یکی از پر رمز و رازترین شاعران ایران و جهان است. دیوان او تقریبا به تمامی زبان های بین المللی جهان ترجمه شده است. او حافظ قرآن بود و بنا به روایتی قرآن را به چهارده روایت از حفظ می خواند. دیوان حافظ یک دیوان عرفانی است که به زیباترین صورت ممکن توسط این شاعر بزرگ سروده شده است. از این دیوان می خوانیم: امشب ز غمت میان خون خواهم خفت وز بستر عافیت برون خواهم خفت باور نکنی خیال خود را بفرست تا درنگرد که بی تو چون خواهم خفت عشق رخ یار بر من زار مگیر بر خسته دلان خرده بسیار مگیر صوفی چو تو رسم رهروان می دانی بر مردم دهر نکته بسیار مگیر این کتاب در قطع رحلی به صورت گلاسه و شامل غزل های انتخاب شده از بها ءالدین خرم شاهی می باشد.