تفسیر سوره های شمس، بروج، تین، قریش، قارعه، قیامت، همزه، مرسلات، قاف، بلد، طارق، قمر، صاد و اعراف بر اساس «ترتیب نزول» این سوره هاست. در تفسیر این سوره ها نویسنده (مفسر) ابتدا محتوا و مقصود اصلی موجود در آن ها را بیان کرده و سپس ارتباط و تناسب سوره مورد نظر با سوره های قبل و بعد را ذکر نموده و سپس آیات آن سوره را تفسیر کرده است. سپس نکته های روش شناختی در تفسیر سوره مورد نظر را ذکر کرده و سبب نزول سوره ها و فضیلت سوره را ذکر نموده است. این تفسیر نخستین تفسیر بر اساس تنزیل و تاریخ و ترتیب نزول است و هدف مفسر آن است که گامی منظم و بر اساس واقعیت های اجتماعی بر دارد و از لحاظ تاریخ نزول واقعیت هایی را از نزول قرآن استخراج کند.