زکريا تامر، در سال 1931 در دمشق زاده شد. سيزده‌ساله بود که مدرسه را رها کرد، گرچه بعدها در مدرسه‌ی شبانه ادامه تحصيل داد. پس از ترک مدرسه به کارهای سخت، ازجمله آهنگری ،پرداخت؛ کاری که به او ياد داد می‌توان تکه‌ای آهن را به شکل‌های گوناگون درآورد و از هر قطعه صدها وسيله ساخت. در سال 1960 ، به دليل اوضاع بد اقتصادی و تعطيلی کارخانه‌ها، زکريا تامر کارش را رها کرد. نخستين مجموعه‌ی داستانش‌اش ، «شيهه‌ی اسب سفيد» نيز در همين سال منتشر شد. پس از چندی در وزارت فرهنگ آغاز به کار کرد و در سال 1963 سردبير هفته‌نامه «الموقف العربی» شد. در سال 1965 به‌عنوان نمايشنامه‌نويس در تلويزيون جده، در عربستان سعودی، مشغول کار شد و در سال 1966 به بخش کتاب در وزارت اطلاعات و اخبار سوريه رفت. پس از آن مديريت گروه نمايش را در تلويزيون سوريه به عهده داشت. او همچنين يکي از بنيان‌گذاران اتحاديه نويسندگان سوريه و نيز سرپرست نويسندگان مجله‌ی «اسامه» ويژه کودکان و مجله «المعرفه» بود که از طرف وزارت فرهنگ سوريه منتشر می‌شد. زکريا تامر از سال 1981 ساکن لندن است. زکريا تامر بيش از هر نويسنده‌ی ديگری از شخصيت‌های تاريخی الهام می‌گيرد. او اين شخصيت‌ها را به داستان‌های‌ احضار می‌کند تا از آن‌ها کمک بخواهد و با حضورشان تناقض موجود بين مفاهيم حاکم بر زندگی امروز و ارزش‌هايی را که عرب پيش‌تر به آن‌ها ايمان داشته و عاملی در برتری تمدن و فرهنگ‌شان بوده است بنماياند. زکريا تامر برای رساندن مفاهيم مورد نظرش تنها از شخصيت‌هايی که در شکوفايی تمدن اسلامی نقش داشته‌اند سود نمی‌برد، بلکه از همه کسانی که به هر شکلی در خاطره مردم ماندگار هستند بهره می‌گيرد. ازاين‌ها که بگذريم ، يکی ديگر از مشخصات داستان‌های زکريا تامر، نثر شعرگونه و شگفت‌انگيز اين داستان‌هاست. شيوه داستان‌نويسی او شيوه‌ای است که داستان‌نويسان عرب پيش از او به کارش نگرفته بودند. چنان که «صبری حافظ» نويسنده و منتقد معروف ادبيات عرب و استاد دانشگاه لندن - درباره‌اش می‌گويد : « کارهای زکريا تامر آغاز صدايی تازه و روايتی نو است که در آسمان داستان‌نويسی عرب پديدار شده و پس از او به دست نسل نويسندگان دهه‌ی 60 در مصر و عراق گسترش يافته است .»