در رویکرد سلامت نگر به رفتار انسان، پیشگیری مقدم بر درمان است، علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. برنامه ریزی و سیاستگذاری در امر سلامت جسمانی، روان شناختی، و اجتماعی، از شیوه های پیشگیری و عرضة خدمات تخصصی به عموم مردم، به ویژه افراد در معرض خطر است. از سوی دیگر، توانمندسازی افراد و ایمن سازی آنان در برابر استرس ها و بحران ها از بروز و ظهور علائم بیماری جلوگیری می کند. در راستای تحقق این اهداف پیشگیراه، پیشگیری اولیه از اولویت خاصی برخوردار است. در این کتاب، ابتدا مفهوم پیشگیری در حوزة سلامت روانی، مشخص، و به دنبال آن به هفت مفهوم کلیدی در این خصوص اشاره شده است. پیشگیری روزمره و دائمی، که براساس خوش بینی و سایر جنبه های روان شناختی مثبت نگر بنا نهاده شده است، موضوع فصل دوم کتاب است. راهبردهای رایج پیشگیری، راهبرد آموزشی، تسهیل کفایت اجتماعی، سازماندهی اجتماعی، طراحی مجدد محیط فیزیکی ـ در قالب مدلی مفهومی در فصل سوم عرضه شده است. برنامه های پیشگیری در محیط خانواده؛ برنامة پیشگیری در محیط مدرسه؛ برنامه های پیشگیری اجتماع محور؛ برنامه های پیشگیری در محیط کار؛ آموزش، تربیت و مهارت ها؛ و آیندة مشاورة پیشگیرانه مباحث فصل های دیگر کتاب است.